Książka „Południowa Łąka” zawiera cztery opowiadania „Południowa Łąka”, „Gra moja lipa, śpiewa mój słowik? ”, „Dwa, dwa, dwa! ” i „Paź Nils z Dąbrowy”, które po raz pierwszy zostały opublikowane w 1959 roku.
Część wydarzeń rozgrywa się tutaj w biednej Szwecji, gdzie dzieci cierpią z powodu ubóstwa i złego traktowania przez dorosłych, którzy stali się ich opiekunami po śmierci rodziców.
Dwa pierwsze opowiadania szczególnie złapały mnie za serce.
Historia Mattiasa i Anny oraz czerwonego ptaka, która jest chyba jedną z moich ulubionych opowieści Astrid Lindgren
oraz historia Malin i ziarenka grochu, które miało stać się lipą.
Opowiadania owiane są mrokiem, smutkiem, ale też wielką nadzieją.
Tylko Astrid Lindgren potrafi w ten sposób połączyć fantazję i realizm. Takie zestawienie ogromnego smutku, niespełnionych marzeń, ubóstwa i śmierci (która nie jest pokazana dosłownie) z błogim obrazem raju i spokoju czyni te opowiadania wyjątkowymi.
W mojej pamięci zapisał się nie tylko obraz błyszczącego, skrzącego się śniegu, uczucie przerażającego zimna, smutku ale też ogarniające ciepło promieni słonecznych i spokój, z którym autorka zostawia swojego czytelnika.
Opis wydawcy
Pierwsze polskie wydanie kolejnego zbioru opowiadań Astrid Lindgren. Autorka znów sięga do swych bogatych doświadczeń z życia na wsi. Jej bohaterowie to ubogie dzieci, które wiodą życie niełatwe i pozbawione blasku. Ale Lindgren wie, że dzieciom niezbędna jest kolorowa radość, jaką daje beztroska zabawa wśród piękna przyrody. Pozwala więc, by jej postaci w cudowny sposób znajdowały ów wytęskniony barwny świat lub by nieoczekiwanie spełniały się ich marzenia.
Bo jedno – jak zwykle u tej pisarki – jest niezmienne: dzieci, które przedstawia, są wrażliwe i potrzebują do życia zarówno piękna, jak i dobra, nawet jeśli o te wartości trudno
blogzaczytanejmamy.wordpress.com 